Güneş Enerjisiyle Çalışıyorum O Derece Doğa Dostuyum

Yağmurdan kaç gündür imanımız gevredi. Yağıyor, çok şükür de bir de çatı akmayaydı. Pıt pıt pıt... İşkence gibi oluyor. 

Elektrikler gitmese hiç sorun olmayacak bu bile ama elektrikler sağ olsun pamuk ipliğine bağlı. Bir de öyle ki elektrik gidince ders çalışamıyorum. Sebep? Babaannem. Odam oturma odasının tam üstünde. Babaannem de sürekli bağırarak konuştuğu için mümkün değil bilgisayarın fan sesi olmadan ders çalışabilmem. Gerçi fan sesi dediğim de hey maşallah babaannemi aratmıyor gürültü konusunda, 10 metre öteden geliyor sesi. Neyse şimdi güneş açtı. Oh oh acuh da bağa ver dinleyerek yazıyorum bu yazıyı.

Islak mendil almayı akıl ettiğimden beri odam mis gibi kokuyor. Canım sıkıldıkça masa siliyorum. Üşenmesem camları da sileceğim ama onlar da pek sağlam olmadığı içün elimde kalırlar diye korkuyorum.

Bu aralar sessizim, ders çalışıyorum. Anamın nikahına az kaldı malum. 1 ay sonra sınav. Götümü sıkıp çalışayım da bir halt oluyorsam olayım artık. Olamıyorsam da canım sağ olsun. Daha napiim ulan!!

Güneş enerjisiyle çalıştığımı düşünüyorum ben. Güneş olmadan gereksiz, işe yaramaz, neşesiz, sinirli, sorunlu deli manyak bir şey oluyorum. Güneşi görünce çalışasım geliyor, götüme can geliyor, bir şeyler oluyor işte.


Güneşli günler diliyorum efenim. 


http://pippihasmet.blogspot.com/2010/06/gunes-enerjisiyle-calsyorum-o-derece.html