18 Ocak 2009

Oğlum Çok Yalnız


Fakültenin ilk yılları.. O zamanlar hâlâ güler yüzlüyüm. Minibüste yer ayırttım, 2 numara dediler. 1 numarada da bir kadın oturuyormuş. Kapıyı açınca gülümsedim, "Merhaba" dedim, oturdum yerime. Kadın çok abuk bir şey olmuş gibi şaşkın gözlerle baktı bana.
"Merhaba, buranın insanları güler yüzlüymüş, gerçekten dedikleri kadar varmış." dedi. "Öyleyizdir, öyle olmak lazım" gibi saçma bir şeyler söyledim. Sonra bu başladı anlatmaya.
-Biz İstanbul'da oturuyoruz, İstanbul'da nerde bulacaksın güler yüzlü insanı. Çok sevdim kızım seni.
-Sağ olun teyzecim, öyle işte havalar da pek bir güzel.
-Öyle. Ben de oğlumu ziyarete geldim. Oğlum burda kalıyor.
-Hım ne güzel. Gezersiniz biraz siz de.
-Evet evet. Harika yerler burası. Oğlum da pek yakışıklıdır bak dur göstereyim sana resmini.

O zamanlar var olan bir Nokia vardı, var mı şimdi bilmiyorum, arkasına fotoğraf yerleştirebiliyordunuz. Kadın telefonu çıkardı

-Bak işte oğlum, yakışıklıdır maşallah.
-Allah bağışlasın tabii.
-Oğlum çok yalnız, burda kimseyi tanımıyor, sen numaranı versen de ben iletsem oğluma, konuşsanız, anlaşırsınız da siz.
-Hımm. Şey işte böyle buranın havasına da güven olmuyor.. Yalnız mı kalmış oğlunuz.? O zaman şöyle yapalım teyze.. Şunu alın bu babamın numarası. Babam çok yardımsever biridir. Oğlunuzun bir şeye ihtiyacı olursa yardım eder babam, yalnızlık çekmez oğlunuz
-Peki.. Hım.. Tamam..

Çok bozuldu kadın, ben de o öyle durunca üzüldüm. Aslında yapmam bunu kolay kolay ama güler yüzün böyle işler açmasına sinir oluyorum napayım.

Sonra kadın cezaevini sordu. Ben de tarif ettim. Meğer oğlu gasp suçundan içerdeymiş. Ama onun bir suçu yokmuş. Yani kadın bana öyle söyledi.
"Öbür oğlumun yüzünden girdi bu oğlum. Bu oğlum çok iyidir"
gibi şeyler söylemeye devam etti.
Ama kadında pamuk teyze tipi yoktu. 40'lı yaşlarında çatlak birine benziyordu. Neyse bu da böyle bir vakaydı. Aklıma gelir daha bir dolu var bu hikayelerden :)

Mahkumlara da sabır diliyorum. Allah sabır versin.

Bir Garip Kola Hikayesi


Çoğu arkadaşımın temel sorunlarından biri,
ellerindeki poşetleri, şemsiyeleri, telefonları orada burada unutmak..
Unutma konusunda aşan insanlar da vardı bak şimdi aklıma geldi. Dolmuşta unutulan takma dişler misal. Oluyor bunlar. Sevgilisini, çocuğunu unutanlar var. Hey yavrum hey..
Bu, nedense benim başıma çok nadir gelir. Ben genelde evde unuturum. Çocukluğumdan beri böyle oldu. İlkokulda flütle, ders kitabıyla, defterle başladı şimdi de işte elimdeki poşetler, telefon, dosyalar hep evde kalıyor. Evden çıkmak istemediğim için olabilir bu. Gerçi ciddi sorunlar taşımıyor artık bu durum. Çünkü huyumu bildiğim için önemli dosyaları, kağıtları ne lazımsa işte mail olarak kendime gönderiyorum. Şemsiye için bulduğum çözüm ise çok çok işe yarar: Şemsiye kullanmamak.. Konudan konuya geçiyorum ama şemsiye kullananlardan nefret ettim hep. Islan arkadaşım ölmezsin ya, bir hisset o yağmuru..
Şemsiyenin altında romantizm mi olur hem.. Uyy...
Gelelim asıl konuya. Geçen gün canım kola istedi ama nasıl böyle ağzım dilim kurudu. Bana yasak olduğu için eve kola alınmıyor gel gör ki gözüm döndü. İlla içeceğim. O gece geçti, ertesi gün eve gelirken dayanamadım girdim bir markete. 1,5 litre kola aldım. Önümde, arkamda bebek bezi, domates, kireç sökücü almaya çalışan insanlar bana ters ters bakıyorlardı. Önümdekileri bekledim, servisin saatine de az kalmıştı. Sonunda sıra bana geldi aldım kolamı, oh buz gibi. Gideceğim de içeceğim güya. Servise bindim, servistekiler "Oo, Pippi Hanım, bize bir şey mi aldın sen bakalım" diye aldılar elimden poşeti sonra "Bu soğukta canın çeke çeke bunu mu çekti" deyip poşeti bıraktılar yere. Koltuğun altına doğru süzülüşünü hatırlıyorum.
Yola çıktık, yarım saat sonra eve geldim.. Ahaa poşet serviste kaldı..
Kafayı gözü dağıttım ama yapacak bir şey olmadı. Bir gece daha beklemek zorunda kaldım.
Ertesi gün aldım 1 litre kola, sigaramı da yaktım yolda poşetten çıkarmadan bir sigaradan bir koladan çekiyorum. Yanından geçtiğim polisler tedirgin oluyorlar ama yok hiç bana mısın demeden ilerledim. Hatta durdursunlar da azıcık da somut şenlikler yaşasam dedim ama olmadı.
Böyle işte... Kaybolan 1,5 litreden ise haber alınamıyor.

Şimdi al işte kola içmeye kalkarsan böyle olur diyenler olacak, göze aldım da anlattım :)