KabaKulak'ın bir önceki yazıya yazdığı haşin yorumdan sonra hemen bir yazı yazma isteği uyandı bende. Yoo yoo korkmadım kulaklarının gazabından, öyle işte korkmadım dedim!!
Eve döndüm ben. Artık aylarca evden ayrılmak yok çünkü iyiyim. Lan allam, aklıma sürekli Ninja Kaplumbağalar'daki Beyin geliyor. Hiçbir şey değiliz de sikindirik bir beyin tarafından yönetiliyoruz sanki, hatta sankisi fazla oldu öyle öyle.. Yok ben duygusalım bilmem ne, o aslında duygusallık değil bilmem ne hormonu. Ben depresifim o aslında beynin sana soktuğu kazık falan fişman. Hayatım anlam kazandı yani.
Bu arada ben size Saliha'yı göstermemiştim. Saliha'yla beraber bir de özel bir şey göstereceğim.
Witchie Of Stars'ın bana gönderdiği kart.
Bu aralar eşekten gidiyordum zaten blogda. Kardeşim bu vatandaşı yani Saliha'yı getirdi bana. Sonra da witchie bu kartı attı, rastlantı. Çocukluğumda da eşeğin yeri var aslında. Karakaçan diğer adı eşeğin, yolda karakaçan görünce illa durup bak bak diye izletilirdim. Hatta bindirilmeye çalışılmışlığım da var. Bir kere de binmişliğim var şimdi hatırladım. Fotoğraf makinemle çıktığımda çektiğim ilk hayvan eşekti mesela. Öyle işte..
Bir de ben dantel örüyorum. İnanmayacaksınız biliyorum ama ben ördüm ben ördüm:
Hatta örmeye devam ediyorum.
Bu arada asıl bomba haber Farmville.. Bıraktım oyunu. Engelledim gitti valla mis gibi oldu Facebook'um.
Ayt hayat çok zor..
