26 Ağustos 2010

Meme Kanseri ve Meva


MevaMeme Vakfı. Meme Kanserinin erken teşhisle tedavi edilebileceğini vurgulamak için ve kanserli hastalara her şekilde destek olmak için kurulmuş bir vakıf.

40 yaş ve üstündeki kadınlar 1-2 yılda bir mamografi çektirmeliler. Ailesinden dolayı meme kanseri riski taşıyan kadınlar ise 40'tan önce mutlaka kontrole gitmeli.
Meme kanseri konusundaki ilk kontrolleri kişi kendisi de yapabilmekte.
Memede eğer bir kitle hissediliyorsa doktora başvurulmasında yarar var.
Gençlikte önemsiz gibi görülen bu ayrıntılar ilerde yaşanacak büyük sorunları engelleme yönünden çok büyük önem taşımakta.
Ayrıntılı bilgiye şuradan da ulaşılabilir: kanserleyasamak.org

Neeeeyse



*KPSS'den sonra kendimi toplayabilmiş değilim, hep üzülecek kafaya takacak bir şeyler çıkıyor. Elimden geleni yapıyorum ama olmuyor. Haberleri izlemeyeyim, bana ne dünyaya ne oluyorsa olsun diyorum ama çok fazla dayanamıyorum, yine başlıyorum.

*Bugün bir akrabamız aradı, normalde ben 2 senedir sınavla ilgili sorulardan bıktığım için ne sokağa çıkıyorum ne de eve gelenlerin yanına iniyorum ama işte boş bulundum telefona bari çıkayım dedim. Kadın nasılsın bile demeden sınavımı sordu. Torunları benim arkadaşımdı. Bir tanesi bugün çocuk sahibi olmuş da onu müjdeledi imalı imalı. Diğer torunu da 1 dolu karne- kız meslek- 2 yıllık çocuk gelişim- 40 puan kpss ile öğretmen olanlardan. Anlatamıyorsun işte. Kendi torununu benden üstün görüyor, bana laf sokuyor. La havle.. Herkesin derdi farklı ama anlatamıyorsun.

He bu konuyla da ilgili şu gelişmeler var efenim. Son olayı anlattığım yazımı gördünüz iyi kötü işte. Olaydan haberiniz var en azından. Bu olayın böyle kapanacağını da söyleyebilirim sanırım. KPSS'ye uzak arkadaşlar sınavı ben evde çözdüm hepsini yapmak imkansız değil neden bu kadar büyütüyorsunuz diyebiliyor. Anlatamıyorsun, ikinci oturumun eğitim bilimleri olduğunu ve ÖSYM'nin bile soruların tamamını doğru hazırlayamadığını.. Neyse evet ben aptalım evet, kabul ediyorum. Ondan yapamadım bu sınavı, ondan geçemedim. Artık kabul ediyorum. 
Şimdi anlamamak için direnen insanlar, birilerine çocuklarını kaptırdığında sakın ağlamasın, üzülmesin. "Tesadüf"tür, endişelenmeye gerek yok, olmayacak bir şey değil, "imkansız" diye bir şey yok ne de olsa. Sakın sakın, eğitim sisteminden şikayet etmeyin, tesadüf işte her şey, olabilir. 
Ben mi? 
Çok düşündüm, ve artık hayatımı daha fazla ezdirmemeye karar verdim. Başkalarının zannettiği gibi çalışmadan girmedim bu sınavlara. Çalıştım eşek gibi. 2 senem mahvoldu. Bu sınavdaki olay fark edildi ama önceki senelerde ne olduğu belli değil. Bu sınav puanları iki sene geçerli olduğu için seneye de etki ediyor ayrıca bu saçmalık..
Bu arada ben öğrendim nasıl ne olduğunu bu sınavda. Öğrenen başka arkadaşlar ellerindeki bilgilerle beraber savcılığa da gittiler tekrar. Şu saatten sonra umurumda değil. Adaletten bahseden Nimet Hanım bile tenezzül edip ertelemiyor atamaları. Düzenbazları çocuklarınıza öğretmen olarak göndermek için can atıyor herkes. Memnunsunuz ama değil mi? He tamam o zaman benim için de sorun yok.
Bundan sonra öğretmenlik bitmiştir efendim benim için. Şimdiki ve gelecekteki ailemle konuştum, bana hak verdiler, destek oldular. Bundan sonra KPSS'ye girmeyeceğim. 
1,5-2 sene sonra da Bulgaristan'a yerleşiyoruz eşim olacak güzel insanla. Burada yaşanamayacağını, hele de çocuk yapılamayacağını biliyorduk zaten ama içinde bir umut oluyor işte insanın. Bu son olay o umudu da kaybettirdi. 
Gurbet neresi ben öğrendim. Ve başka bir ülke benim için gurbet değil artık. Ben burada, doğduğum ülkede yaşıyorum gurbeti. Aldığım havanın, yemyeşil bahçemizin, tanıdığım yüzlerin en tahammül edilmez hallerini yaşadım son iki senede. 
Önceden yurt dışına yerleşen insanlara mücadele etmediler düzeltmek için diye kızıyordum ama ne için, kimin için mücadele?? Onlar için çaba veriyorsun ama sana açıkça "salak" diyorlar. Hiiiç gerek yokmuş gerçekten. Bırakıyorum. 

Kendimi çok eleştiririm öyle ki, başkalarının bende bulacağı bir kusur benim daha önce fark etmediğim bir kusur olamaz asla. Kendime de güvenmem normalde. Ben sadece öğretmenliğimde kendime güveniyordum. Hele de denedikten sonra yapabildiklerimi gördükten sonra... Çok güzel şeyler yapabilirdim ama olmadı. Ömrümü daha fazla ezdirmeyeceğim. 
Durum budur efendim. Sınavın da, sistemin de, öğretmenliğin de canı cehenneme. 
Madem herkes memnun halinden, beni de ilgilendiren bir şey kalmıyor artık.

Eylülde dikiş kursu başlıyor, ona gideceğim. El sanatlarında zaten başarılıydım ben. Dikiş dikerim, dantel örerim, örgü örerim, kontrplaktan sanat eserleri yaparım, takı da yaparım.. Elim bu tip işlere pek yatkın. Şimdi bunlara ağırlık vereceğim yeniden. Yavaş yavaş satarım elden. Bakalım başka iş fırsatları çıkarsa da bilgisayarla ya da yazıyla ilgili onları da değerlendiririm. Yaparım bir şeyler.. Hayırlısı olsun.

Duyuru gibi bir şey bu kısım önemli:
1) KPSS muhabbetinden illallah dedirttiğimi biliyorum, yukarıda da anlattığım gibi bitti bu iş efendim. Daha da ağzımı açmayacağım. -Dilerim-

2) Eski yazılarımı yayınlayacağım peş peşe, Reader'dan takip eden arkadaşlar bana küfretmeyin, baştan uyarıyorum. Benim yazılarımın olduğu bölüme gelip Tümünü okundu olarak işaretle derseniz kurtulursunuz. 50-60 yazıyı görünce gözünüz korkmasın. 
Beni merak eden yeni arkadaşlar da istiyorlardı eski yazılarımı, o yüzden anlayışlı olursanız çok memnun olurum. Bir kerede kurtulmak istiyorum eski yazılardan. Bir daha rahatsız etmeyeceğim, söz. 

Durumlar budur işte efendim. Neşeli, güllük gülistan yazılar yazmak istiyorum, başaracağım inşallah :)
Öptüm çüüzz