Uzun zamandır yazmadığım bir etikete yazı ekleme zamanı geldi. Zira az önce yine aşkım depreşti. 92 yapımı eski bir film: Universal Soldier. Az önce Cnbc-e'de izledim tekrar. Dibim düştü. Allam o ne güç, o ne bakış, duruş. Vışş arkadaş neden yazmadım şimdiye kadar nasıl çıkmış aklımdan bu harika adam. Evet itiraf ediyorum. GR44'e aşıktım ben. Yanlış olmasın Jean-Claude Van Damme'a değil. Sadece GR44'e aşıktım.
Her gün üşenmez buza sokardım ben bu adamı. Yeter ki çıksın karşıma. Anamm nasıl bir zeka, nasıl bir güç. Delirmiştim ilk izlediğimde, kılına zarar gelecek diye bütün filmi diken üstünde izlemiştim. Anneme demiştim "beyni falan yıkanmış ama iyi çocuk anne bak hem ailesine de düşkün, iyi yürekli de biri. Hıı ne dersin olmaz mı sence bana?" "Dur bakalım filmin sonunda sağlam çıkarsa düşünürüz" demişti. Çıktı çıkmaz mı ama sonunda aşık da oldu. Ben kaldım yine tek başıma. Ne günlerdi bee..! :)
Bu da hayatımdan uçup giden er keklerden biriydi işte. Saygıyla anıyoruz kendisini. O sarışın gazeteciyle mutluluklar.. Hıh..!
