-Sen kendini ne zannediyorsun, kızım akıllı ol..!
-Sana ne..!
-Şımarıklıklarından da senden de nefret ediyorum.
-İlgilenmiyorum.
-Nereye kadar ilgilenmeyeceksin, nereye kadar bu şımarıklık.
-Ben şımarık değilim. Olması gereken bu.
-Kandırma kendini.
-Hiç üzülmediğimi mi zannediyorsun, canımın hiç yanmadığını... Sen sadece eleştirmeyi bilirsin, anlayamazsın beni, anlayamadın da şimdiye kadar.
-Bunlarla kandırma kendini. Düzelmen lazım.
-Düzgün ne..?! Düzelmek ne demek..?! Neden düzelmek.?!
-Yanlışlarından arınmalısın bir an önce. Sıradan olmak neyine yetmiyor?!
-Sıradan ne demek onu da bilmiyorum ben.
-Demogoji yapma.
-Bak bunu da bilmiyorum mesela. Ne demek demogoji..?!
-Ne halin varsa gör.. Bugünlük bu kadar ama seninle hesabım bitmedi.
-Bekleriz efendim, yine bekleriz, her zaman bekleriz. Selametle.
