26 Haziran 2010

Kör Ölür Badem Gözlü Olur

Kel ölür sırma saçlı olur..
Harbiden öyle. Lan bir insan evladı tamam ölüyor da bütün yaptığı kepazelikleri unutalım mı? Unutuyoruz valla. 
Hatta ben bazen "Bağa ne, hepimiz öleceğiz nasılsa" deme erdemini gösteriyorum ama bir anda bir vicdan ağrısı başlıyor, engel olamıyorum.

Bihter mesela, son bölümün yorumlarına bakıyorum da şöyle, dizi ne kadar sürdüyse işte onca zaman kadına demediğini bırakmayanlar şimdi "Bihter iyiydi de çevresi kötüydü" diyor. Birden her şeyin sorumlusu Behlül oldu. Tamam Behlül adi herif ona laf yok da ne bileyim hırsızın hiç mi suçu yoktu arkadaş..

İnsan, ölümü bir türlü anlamlandıramıyor bence. Bütün bir ömrü ölüm fikrinden fersah fersah kaçarak geçirdiği için aniden bir ölüm haberi alınca afallıyor. Halbuki alışmış olmamız lazım ama alışılmıyor buna. Birine bir ölüm haberi veriyorsun, inanmıyor önce, saçma salak tepkiler veriyor hatta espri yapıyor o şaşkınlıkla ya da şokla.
Sonra yavaş yavaş anlıyor ama gerçekten bir anlamlandırma olduğunu düşünmüyorum bunun. 
Cenazeydi bilmem neydi o evrelerde ölüp giden kişi hakkında konuşuluyor. Şöyle iyiydi böyle iyiydi, böyle güzel küfrederdi bana da ne güzel çakmıştı 5 bin borcu..


Lisede bir arkadaşım vefat etti, aslında arkadaşım sayılmaz aynı okuldaydık, birkaç kere görmüşümdür belki ama hatırlamıyorum bile. Üzüldük tabi çok. Bir de kızın cenazesini okula getirdiler. Herkes ağlıyor, bir yandan da "hakkında güzel şeyler söyleme" görevlerini yerine getirme çabasındalar. Kızlardan biri hem ağlıyor hem anlatıyor:
-Öyle iyiydi öyle iyiydi ki telefonum tuvalete düşmüştü. O almıştı telefonumu. Ölümü hiç hak etmedi, hiç..

Bakın şimdiden söylüyorum, ben ölünce "Aman ne güzel amasını satıyorum derdi, ne sikindirik mevzulara değinirdi, çok güzel kaplumbağa beslerdi" demeyin. "Aman ben ölmeyeyim de, ph ölürse ölsün bağa ne" deyin tamam mı? Çocuğunuzun adına ph koyabilirsiniz ama ona bir şey demem.


http://pippihasmet.blogspot.com/2010/06/kor-olur-badem-gozlu-olur.html