Bir arkadaşla konuşurken ilham aldım. İçimdeki pislikle alay etmeye karar verdim. Bunun için yeni bir blog açmayı düşünmüştüm ama sonra dağılmaya gerek yok, yeni etiket kafi deyip yeni bir etiket hazırladım: "Neden Ölmedim"
Bir önceki hafta sonu ölmek istediğimde bir hafta erteleyip planlı bir
şekilde öleyim dedim. Pazartesi oldu. MFÖ'nün Ali Desidero şarkısı ile
ölmekten vazgeçtim.
Geçen hafta sonu da ölmek istedim. Sonra birden Tarkan çalmaya başladı. Aaa ben daha Tarkancığımı görmedim dedim ve Tarkan konserine gitme ihtimalimi düşünüp ölmekten vazgeçtim.
Abi, madem bu pislikle yaşamak zorundayım, sürekli (6 yaşımdan beri) bununla mücadele ediyorum, eh artık bu işi sevimli hale getirip bununla yaşamayı öğrenmek zorundayım.
Hiçbir zaman ölmeyeceğim ben biliyorum ama sonunda bu pis fikirle mücadele etmem gerekiyor her seferinde. Şöyle düşünelim, içine bir anda bir şey giriyor ve seni bir şey yapmaya zorlamaya başlıyor. Mücadele edip onu yeniyorsun ve gidiyor, hiçbir şey olmamış gibi hayatına devam ediyorsun. İki günde bir, bazen haftada bir böyle bir şey yaşıyorum. En güzeli bunun ne sıklıkla geldiğini kontrol edip bunu eğlenceli hale getirmemi sağlayacak bu etiketi kullanmak..
Komik bir şey bence, eğlenceğim yine, lütfen aksini düşünmeyin.
