Türkiye'de en özgür olacağınız yeri söylüyorum size: Psikiyatri sırası.
Hastaneye gidilir, bir sıra numarası alınır ve sıranın gelmesi beklenir. Ama nasıl bekleyeceğinize siz karar verirsiniz.
Dün yine ilaçlarımı yazdırmak için hastaneye gittim. 10 kişiyi beklemek zorundaydım ama sıra psikiyatri sırası olduğu için 10 kişi demek, en az 3 saat demekti. Dikilip beklemeye başladım.
Yanımdaki oturgaçları seyretmek çok eğlenceliydi. Sandalye kapmaca izler gibiydim, sadece müzik eksikti. Onu da kafamda çaldım, sorun olmadı. Koskoca adamlar birinin kalkmasını fırsat bilerek hooop onun yerine oturuyor, 2 saniye geçmeden yerine dönen insancık bir bakıyor, yerinde başka biri. O hayal kırıklığı, o hüzün anlatılmaz, illa görmek lazım.
Oturanlardan yaşlı bir kadın kendine engel olamadı, içerideki insanın o kadar uzun kalamayacağına kanaat getirmiş olmalı ki kalktı kapıya gitti, höt dedi açtı kapıyı. Sonra içeride insan olduğunu anlayınca döndü ama bir baktı yerinde bir başkası. 30'lu yaşlarında bir kadın. Bir de yanında gerizekalı ergen kızı. Çok sinirlendim tabii ben. Tam da o sırada benden 42 cm uzun bir adam bir adım ötemde dikilmeye başlamaz mı? Afakanlarım geldi hemen. Gidecek başka bir yerim de yok. Boğulmaya başladım, kalbim sıkıştı hemen. Adama "git kardeşim, paniğim var atağım var" diyeceğim ama adam bir şey dese uzaktan beni izleyen babamın başını belaya sokarım diye korktum. Kalpten gideceğim artık o derece. Sonra içeri yaşlı teyze girdi, muhtemelen ilaç yazdırdı ki çok geçmeden çıktı. Bu sefer gerizekalı ergenin annesi girdi içeri. Heh dedim tamam kızım, şimdi oturabilirsin. Gerizekalı ergenin yanına oturdum, ama malum son iki saatimi gerizekalı ergene sinir olarak geçirmiştim ve bir şekilde intikamımı almalıydım.
Daha önceki psikiyatri sırası tecrübelerim sayesinde hemen işe koyuldum. Önceleri eğlenmek için yapıyordum ama bu kez toplumsal bir sorumluluğum vardı.
Önce normalde de yaptığım bir şey olan kendi kendime konuşma tekniğini kullandım. "Off martıların da saçını çekeyim. Çam ağaçlarına da selam olsun. Şu geçen küresel ısınma değil mi aa ne kadar da değişmiş ben görmeyeli..." Gerizekalı ergenin bana baktığını hissettim. Başımı eğip gözlerimi yukarı kaldırarak kızın gözlerinin içine baktım. "İçerdeki annen mi?" dedim, sesimi kalınlaştırarak. Gerizekalı ürkek ergen sessizce "Evet" dedi. "Biliyordum zaten" dedim. "Gençliğinde de böyle mi giyiniyordun teyze?" dedim. Cevabını beklemeden başımı çevirdim. Bacaklarımı hızlı çok hızlı sallamaya başladım. Başımı önüme eğdim, saçlarımı karıştırmaya başladım. "Hayır hayır" dedim. Kız kendini kenara çekip duruyordu zaten, sonunda dayanamadı ve kalktı. nihahahaa.. Annesi çıkana kadar ayakta bekledi, annesi çıkınca da annesinin eline yapıştı, gittiler. Sonra da sıra bana geldi zaten.
Yaşlılara, hastalara yer verin sevgili gerizekalı ergenler ve diğerleri. Akıllı olun, adamın asabını bozmayın. nihaha
