Tutunamayanlar'ın yazarı Oğuz Atay'ın bir günlüğünün olduğunu ve bunun Günlük adıyla kitaplaştığını bilen bilir. Bence harika bir şey bu. Yazarların günlüklerini okumak nedense hep haz vermiştir bana. Hatta diğer kitaplarından daha hoş gelir. Kurgu olmadığına inandığım içindir herhalde ve biraz da içime kaçan magazin sevgisinden de olabilir bu :) Aşağıdaki alıntı, Günlük'ün ilk yazısı. 25 Nisan 1970 tarihli. Hadi bakalım..
"Selim gibi, günlük tutmaya başlayalım bakalım. Sonumuz hayırlı değil herhalde onun gibi. Bu defteri bugün satın aldım. Artık Sevin olmadığına göre ve başka kimseyle konuşmak istemediğime göre, bu defter kaydetsin beni; dert ortağım olsun. "Kimseye söyleyemeden, içimde kaldı, kayboldu." dediğim düşüncelerin, duyguların aynası olsun. Kimse dinlemiyorsa beni -ya da istediğim gibi dinlemiyorsa- günlük tutmaktan başka çare kalmıyor. Canım insanlar! Sonunda, bana, bunu da yaptınız."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder