Kaç gündür bekliyorum gelecek gelecek, bir türlü gelememişti. Sonunda salı sabahı oradayım deyince uçtum sevinçten.
Sabah 6 gibi kalktım. Beklemeye başladım. Gelmesine yakın da çıktım evden karşılamaya gittim. Uzun zamandır evden çıkmayıp da böyle anlık çıkışlar yaşayınca hep bir enteresanlık buluyor beni.
Sabahın köründe kozalak toplamaya çıkmış bir teyzeye rastladım, kendisi uzaktan komşumuz olur.
Günaydın dedim. Aylardır beni görmediği için şaşırdı. "Alla alla nereye gidiyor bu sabah sabah" dedi iç sesi. Sonra iç sesinin baskısıyla ses dışarı şöyle çıktı:
- Nereye böyle?
- Kardeşim geliyor da onu karşılayacağım.
- Şakir mi geliyor.?
Ne diyeceğimi şaşırdım normalde Şakir geliyor inci boncuk getirmiş derdim ama teyze ya bir de komşu ya, bu çocuk kafayı yedi sonunda dedikodularının önünü kesmek için annemlerin sokakta doğru davran, anormal olduğunu anlamasın kimse uyarılarını da dikkate alarak..
- Ehehe yok, kardeşim geliyor.
dedim. Kadın baktı bu işten ona ekmek yok. Bir şey demeden çekti gitti.
Hâlâ Şakir'in geldiğini zannediyor da olabilir tabii, teyit edemedim ne de olsa.
Bir de benim bu salak komşularım son bir senedir tek derdi: geceleri ne yaptığım. Kafayı benimle bozmuş durumdalar. Öyle ki, babamı gören babama, annemi gören anneme "Sizin ışığınız neden yanıyor?" diye soruyorlar. Annem de gelip bana çemkiriyor:
- Bir normal ol artık, bir normal ol. Adın avareye çıkacak, deli diyecekler sana genç yaşında. Uyu be çocuk artık..
- Eee kem küm..
Sürekli geçiştiriyorum ama sonunda dayanamayıp biri sırf meraktan polis çağırır diye korkuyorum.
Neyse kardeşim diyorduk, geldi işte, bana kitap getirmiş sağ olsun. Sonracığıma başka da bir şey getirmemiş püff..
Anneme sülük getirdi. Ama kardeşimin suçu yok, annemin siparişi. Annem inatla bu sülüğü senin bileğine de yapıştıracağız diyor bana. Evde kovalamaca oynuyoruz sabahtan beri.
Bu sülük de pazarda satılıyormuş resmen. Nerden aldın bunu dedim kardeşciğezime,
- Sülükçüden
dedi.
Enteresan.. Bir pet şişeden bana bakıyorlar falan öğğ..
Olmayan karizmam talan oldu şu an biliyorum ama daha kötüsü de var. En son sırtına da koyalım diyorlardı.
Şimdi tek sorum:
İşimiz bitince bu sülükleri ne yapacağız?
Düşünüyorum düşünüyorum bulamadım bir şey. Bakalım seyredip göreceğiz.
http://pippihasmet.blogspot.com/2010/04/istanbuldan-kardesim-gelmis-getire.html
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder