Birkaç saat içinde durmaksızın sallandık ya hani-hissetmedim diyebilirsiniz ama hissettiniz hissettiniz- sarsıntının nedeni tüm dünya çocuklarının Türkiye'nin geneline yayılıp aynı anda kolbastı oynamasıymış. Demedi demeyin.
Ne şanslı şu yeni nesil, biz kollarımızı açıp sonra da kucaklaşarak "Bir Dünya Bırakın Biz Çocuklara, Islanmış Olmasın Gözyaşlarıyla" derdik -taktım napayım- bu yüzden de işte hepimizin psikolojik sorunları var. Demek ki bizden sonrakilerde psikolojik rahatsızlık bu kadar olmayacak olsa bile nedeni bu manyak çocuk şarkısı olmayacak. Evet evet..!
Oynaya oynaya gelin çocuklar el ele el ele verin çocuklar..
Bir de aklıma gelmişken, onun bunun verdiği şekerleri yemeyin. Bu herif öğretmeniniz bile olsa..
Bir de TBMM açılmıştı değil mi?
Aziz Nesin, cansın!
***
Yağmurlu bir 23 Nisan sabahı okuduğum şiiri hatırladım:Egemenlik ulusun olduğu günden beri
Her gün artan bir şevkle yaşıyoruz
Bizi seyredenlerin kamaşıyor gözleri
Asırları yılların içinde yaşıyoruz
İlkel ben'im isyanlarda şu anda. Öyle ki şu şiiri kendinden geçirdim ayıp ayıp şekillere soktum. Bu yüzden daha fazla uzatıp suç işlemeden çekiliyorum bu yazıdan.
Hee bu arada bu benim bugün yazdığım ikinci 23 Nisan yazısı. Ne diye iki tane yazdım bilmiyorum ama yazdım işte.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder