İyi ki doğdun Anne

Annemin doğum günü bugün..

Ve benim beş kuruşum olmadığı için sene içinde topu topu iki kez düşündüğüm anneme hiçbir şey yapamıyorum..

Kalkıp kek yapsam diyorum ama.. Pekiştirme yapmadılar ki caaanım keklerimi. Şimdi yine babaannem 4 yumurtayla kek mi yapılırmış der bir 10 sene daha kek yapmam.

ahh anne..

Ne olurdu beni tercih etseydin.. Hadi diyorum doğum günün bugün, bunlardan bahsetmeyelim ama.. Acıyor canım anne. Konuşmaya başladığımdan beri ben konuşurken yüzüme bakmaman. Ben hasta yatarken benimle değil de babaannemle ilgilenmen. Hep onu mutlu etmeye çalışman. Benim annem nerde anne, sen biliyor musun?

Ben hep arkadaş olacağımız günü bekledim seninle, hep ama.. Beraber bir şeyler yapacağımız günü.. Ben bana kek yapıp getirmeni istemedim hiç, beraber kek yapmayı istedim. Çok istedim. Kek yaptım evet. Bulduğum bir tarife baka baka yaptım ilk kekimi. Hiç kimsenin evde olmadığı bir gün.. Babamı çağırdım, beğendi. Güzeldi her şey.. Ama ben her şeyi kendim yapmaktan bıktım anne. Seninle alışverişe gitmeyi istedim hep, elime alışveriş listesi tutuşturmanı değil. Ya da kardeşimle aramı bile bile açmanı istemedim.. Ona güvenme deyişini duymak istemedim. Onun ipiyle kuyuya inilmez.. Anne bunları sen söyledin benim için. Sen güvenme anne, sevseydin sadece. Hep sevseydin. Bırak yıkama çamaşırları, kirli kalalım.. Yeter ki içimden geldi diyerek sarıl bana, oturup çay içip dertleşelim.

Bütün umudumu sevdiğim erkeğin annesine bağladım ben anne.. Senin yüzünden..

Ya o da kırarsa beni anne, ya hiçbir anne sevmezse beni anne..

Hepsi senin yüzünden anne, hepsi senin yüzünden..

Gözyaşlarım pantolonuma damladı anne leke yapar mı?

Doğum günün kutlu olsun..

İyi ki varsın..!!