Alo Ne Koyiim

Merhaba, yine bir gereksiz, işe yaramaz, ne oldum değil ne olacağım de konulu yazıya daha başlamış bulunuyorum.

İlk telefonum 3310 idi.

Ben aldığımda bu telefonun pahalı bir şey olduğunu bilmiyordum. Servisteyken babam aradı, telefonu bir çıkardım herkes "Oooo 3310, inanmıyorum" diye bağırmaya başladı. Deli mi ne millet anlamadım. 

Neyse işte ben bunu 3 sene kadar kullandım. Kendi bestelerimi yaptım, zil tonu atadım. Sevdiğim şarkıları şeyttim, zil tonu yaptım. Güzeldi, "Günün Birinde" ve "Dönence" ilk zil seslerimdi. 

Bir keresinde bayram çikolatasını cebime koymuşum, sonra da telefonumu aynı cebe koymuşum, çikolata eriyip 3310'la gerdeğe girmişti. Mis gibi çikolata kokuyordu telefonum. 

Hiçbir arızası olmadı. Odaya girince atardım yatağa, bazen fazla şiddetli atardım hatta, duvara çarpıp araya düşerdi hiçbir şey olmazdı. Merdivenden fırlattım bir şey olmadı, duvara fırlattım bir şey olmadı. Nasıl bir şey yapmışlarsa bir bok olmadı telefona. Sonra baktım bunun bozulacağı yok, babama verdim babam da yenisini aldı bana. Çok kullanışlı bir telefondu, keşke diyorum vermeseydim babama, çünkü babam birkaç ay kullandıktan sonra üzerine rakı dökmek suretiyle bozdu telefonu.

İkinci telefonum 3200 idi.

Gerçekten çok eğlenceli bir telefondu kendisi. Götünde ışığı vardı, en sevdiğim özelliği buydu. Tuşlarını da seviyordum. 3310'dan sonra iyi geldi açıkçası, 3310 kadar rahat olmasa da kolaydı tuş kullanımı. Bir de bunun küçük bir aleti vardı, onunla kapak tasarlıyordun. Kendi kapağını kendin yap. Çok sanatsal çalışmalara imza atmıştım kendisiyle. 

Ben bunu kullanırken kardeşim kendi telefonunu kulağından çaldırmayı başardı. Babam ona yeni telefon aldı, ama babam elektronik aletler konusunda paraya kıymaktan çekinmediği için gidip son model bir şey aldı. Kardeşim de yine çaldırırım ne yapayım ben bunu dedi ve onu bana verdi, kendisi de 3200'ımı aldı. İkinci telefonu olarak hâlâ kullanıyor bunu.

Üçüncü telefonum, kardeşimin bana verdiği 6230i efenim.

Hâlâ bu telefonu kullanıyorum. Bakalım kaç sene olmuş.. ımmm 5-6 sene olmuş evet. Bir sürü şey geldi bu telefonla başımıza, daha aldığımın ilk ayı, 8-10 metreden dereye düşüyordu son anda benden yana kaydı da kurtuldu. Merdivenden attım yine bir şey olmadı, oraya buraya çarpıyorum sürekli, bir şey olmuyor. Bir şey olmuyor arkadaş telefona.. Gerçi memnunum, yeni telefon istemiyorum zaten. Şarkı da dinleyebiliyorum kendisiyle. Hafıza kartı da var. Benim için araması, mesaj göndermesi, bir de bir iki şarkı olsun çalması kafi. Aslında bir de 3200'daki gibi götünde feneri olsa ömrü billah vazgeçmem bu telefondan ama işte, yok, bunun götünde fener yok. Evet, kendisi şu an yanımda selamı var. "Yaşlandım ama ölmedim" diyor. 

İnşallah hiç bozulmaz da bir beş sene daha kullanırım, çok seviyorum çünkü telefonumu.

Evet efenim, yine bir gereksiz, işe yaramaz, ne oldum değil ne olacağım de konulu yazımı daha bitirirkene küçüklerin burnunu siler, büyüklerin sakalını çekerim. Öptüm çüz.