Zaman Kaybı Olur, Okuma

Yazmak istediğim o kadar çok konu var ki..

Çok şey bekliyor sırada.

Bugün çarşamba değil mi?

Yarın perşembe

Öbür gün cuma

ve sonra sınav..

Ne kadar zamandır dandik telefonuma bakmıyorum bile, kontörden liraya geçtik daha yüklemedim de sanırım hatırlamıyorum. 

Pesi arıyor açamıyorum, görmüyorum.

Sevgili arkadaşım Pesi,

Affet. Sana geçenlerde gönderdiğim mesaj İnternet'ten gönderildi. Fi tarihinde aradımdı sen de açmamıştın o da sanırım biri aradı oradan kazandığım zımbırtıyla oldu. Bilemiyorum. Sonra o da gitti.

Elim telefona gitmiyor. Mesaj atayım İnternet'ten diyorum unutmak değil de bilmiyorum yapamıyorum. Telefonlara da cevap veremiyorum. Seninkilere hiç rastlamadım ama rastladıklarımı da açmıyorum. Sen biliyorsun benim bu ruh halimi.

Sınavdan kurtulunca telefona ne yüklenmesi gerekiyorsa yüklerim de konuşuruz inşallah.

Garip hallerdeyim, dua et.

Saatimin kopan kordonunu yeniledim, yanıma alacaklarımı ayarladım, sınav giriş belgem kalemler falan filan.. 

Perşembe günü kardeşim geliyor. Sınava beraber gideceğiz. Bundan öncekilerde o hep okulda oluyordu, ben yalnız gidiyordum. Şimdi en azından içim rahat.

O üniversite sınavına girdiğinde yanındaydım. Erken çıkarsa kızacağımı düşünmüş 10 tekrar daha yapmış. Korkmaz benden ama pek sever beni.

Büyüdükçe bir garip oldu. Artık beni ululardan ulu saymıyor. Arkadaşları daha ulu. Artık benimle çok fazla şey de paylaşmıyor. Çünkü ukalayım, yanlış varsa şakkadanak söylüyorum. Bu da onun hoşuna gitmiyor. Kimin hoşuna gider ki zaten, hatta işte tam da bu yüzden çok fazla arkadaşım yok.

Pesi var mesela, Araftakiruh var mesela, ikisi de ukalalıklarıma aldırmadıkları için yanımdalar. Hatta Pesi, bu özelliğime bayılıyor bile olabilir. Özellikle fikrimi almak için arar çünkü. Sen mantıklısın sen söyle der. Anlatırım. Kızmaz, alınmaz. Salaksın der, salaksın derim ama küsmeyiz. He tabi küstüğümüz zamanlar da oldu ama düzelttik yine de. Emek verdik. Benimle anlaşmak kolay değil. O da az değil zaten. İkimiz de zor olunca işler karışıyor.

Odamı en son geçen yaz temizlemiştim. Ondan sonra birkaç kez de annem temizledi sanırım. Son 4 aydır sokmuyorum ama kimseyi. Kendi halimde yaşıyorum Müslüm var bir de. 

Müslüm bana hâlâ küs maalesef. Yemiyor yemek. Bugün güneş var gibi bakalım değişiklik olmazsa güneşlenmesine yardımcı olurum belki barışır benimle. Sanki suçum var, salak işte.

"Kahve içme kararırsın" deneyi yapıyorum. Aslında tam olarak bu da değil. "Hazır kahve içersek kararır mıyız?" Deney notlarımda bir bok yok. Her gün 10 kupa kahve içiyorum. Bakalım sonuçlarını göreceğiz..

Gözüm hâlâ şiş. Krem işe yaradı aslında. Daha fazla şişmesini engelliyor, birkaç gün içinde sanırım iyileşmesini de sağlar yani umarım böyle olur.

Virginia'ya acayip küsüm.. Ölmeden önce son günleri hakkında günlüğüne bir şey karalar insan. Planlı olsun şu intiharlar, aniden olmasın, kötü oluyor.

Yüzlerce çok yüzlerce e-kitap var bilgisayarımda. Okuyacağım diyorum, hep bir şey çıkıyor. Bir de bilgisayar masaüstü olunca hepten kötü oluyor. Bilgisayarın yerini değiştireceğim, yatağa yapıştıracağım ve sınav da bitmiş olacak. Kendimi e-kitaplara vereceğim, güzel olacak.

Sınavdan sonra daha az saçmalayacağım söz veriyorum.