29 Aralık 2008

Hayal

Bir şeyler söylemeliyim.
Karamelli çikolataya bayılıyorum mesela, büyükbabama da..
Aslında babaaannemi de seviyorum.
Babamı da, annemi de.. En çok da kardeşimi.
Bana iyi davranmadıklarında daha çok seviyorum onları. Aksi halde canımı yakıyor sevgi.
Ama gideceğim, minik bir sahili olan minicik bir ilçede yaşayacağım. Her şey az olacak, küçücük olacak. Sabahları deniz kenarına inip yunusların dansını izleyeceğim. Denize karşı sıcacık çayımı içeceğim. Çocuklar akın etmeden salıncak kapıp sallanacağım. Müzik kutusundan güzel bir şarkı seçeceğim, bakışlara aldırmadan kelebek olacağım o anda. Kelebek.
İç seslerim de susacak o zaman.
Susarlar. Sussunlar.

Hiç yorum yok: