Aşk konusunu ve şu malum ♥ etiketini açmam gerektiğini düşündüm.
Üzüntülerimi, çevirdiğim sayısız geyiği paylaştığım arkadaşlarımın hayatımdaki bu önemli değişimi de bilmeye hakkı var diye düşündüm..
O kadar çabuk oldu ki biz de anlayamadık işin aslı.
Birden denilen şey oldu, işte birden sevdim, sevdi, sevdik..
Uzun zamandır yalnız olduğumu, bir sürü özel sıkıntımın arasında bir de bu yalnızlığın verdiği sıkıntıyı çekmek zorunda kaldığımı biliyor herkes.
İlyaslardan yorulmuş bir yüreğimin olduğunu ve gelecek Cemşit'e muhtaç olduğumu..
Ben bloğa yazarken fark ettim birçok şeyi; Cemşit'ten başkasını istemediğimi, gelecek herhangi birini değil, sadece Cemşit'i sevebileceğimi bloğa yazdıkça anladım.
Bazen yoruma kapalı yazılarım oldu, sadece beni ilgilendiren kimsenin yardım edemeyeceğini düşündüğüm konularda, bazen gülelim eğlenelim diye yazılmış yazılar..
İşte o yazılardan birinde tanıdım kendisini.
O zamanlar kendisini tanımıyordum bile, o da beni tanımıyordu tabii. Zaman içinde farklı yazılarda yine yorumlaşmaya devam ettik. Sonra tanıştık, konuştuk.
Bir gün bir baktık her şey değişmiş, biz artık sevgili olmuşuz. Bu aşamayı ayrıntılı anlatmak isterdim ama biz de farkında değiliz neyin nasıl olduğunun.
O gelmeden önce hayat devam ediyordu elbette.. Nefes alıyordum, nefes veriyordum.
O geldikten sonra neler değişti.?
Düzenli olarak KPSS çalışabiliyorum. Ailemle gülüp eğlenebiliyorum. Şiir de yazabiliyorum. Aseksüelliğe adım attığımı düşünürken önceleri, şimdi kendimi Afrodit gibi hissediyorum. Varlığımın farkındayım, kendimi sevmeye başladım. Bakımlı olmayı ihmal etmiştim, kendime bakıyorum, yemek yiyorum, sigarayı belli zamanlarda içiyorum, rahat huzurlu uyuyorum. Saçma sapan kabuslar görmüyorum, gülümseyerek uyanıyorum, telefonum elimden düşmüyor, gelen mesajlarla gözlerim doluyor ama ona söylemiyorum... Daha neler neler..
Arkadaşlarla konuşurken anlattığım bir "Hayatımın Erkeği" vardı. Herkes bulamayacağımı düşünüyordu, benim de inancım kalmamıştı işin aslı ama öyle olmadı işte. Tam olarak hayatımın erkeği diyebileceğim biri o.
Uyumluluk olur da bu kadar mı olur arkadaş, ben de şaşırıyorum, o da şaşırıyor farkındayım.
Tabii ki sorunsuz ilişki olmaz, can yakmayan aşk olmaz. Bizim de canımız yanar, bizim de sorunlarımız olur ama ikimiz de şunun farkındayız: Konuşarak çözemeyeceğimiz sorunumuz yok.
Her insanın yaraları vardır. Geçmeyeceğini düşündüğü, iyileşmesinin imkansız olduğuna inandığı yaraları... Şimdi hayatımda o var ve ben biliyorum ki iyileşmeyecek yaram yok benim. Varlığıyla iyileştirebilir bütün yaralarımı.
Şükür ki onunla tanışmadan bitmedi hayatım.. Allah'a şükür onu tanıdım..
Ve Jackie Chan sana minnetarız ikimiz de. Te oralardan bizim aşkı bulmamıza vesile oldun. Ne mübarek bir insanmışsın sen. Saygılar bizden sana.
Çocuğumuz olursa adına Jackie koyarız demek isterdik ama bu pek mümkün değil. Artık bir ayar çekeriz olaya endişen olmasın.
Seviyorum efendim, çok seviyorum. Çok seviyoruz.
Buraya kadar kim olduğunu anlamamış olanlar için açık adres beyan etmek farz:
Ahanda sevgilim, sevdiceğim:
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder