Bipolar hastaların da diğer hastalar gibi hastalıklarından büyük bir dertleri var: Doktor bulamamak.
Bu gerçekten hayat boyu süreceği kesinleşmiş bir hastalık için çok önemli. Epi topu 3 sene oldu teşhisim konalı ve doktorlardan kaçmama rağmen 6-7 farklı doktora dert anlatmak zorunda kaldım.
Merak etmeyin, doktorlara ateş püskürmüyorum çünkü 60 kişilik sınıflarda eğitim vermenin zorluğunu yaşamış biriyim. Benimkisi öylesine bir pöykürüş.
Lise yıllarımda gittiğim doktor, hastalığın o zaman 'popüler' olmamasından dolayı olsa gerek bana kronik depresyon teşhisi koyup Lustral'ı dayamıştı. Bir sürü yan etki ile uğraşmak zorunda kalmıştım. Üstelik bana soru bile sormamıştı. Annem, abidik gubidik özelliklerimi sıralayıp hasta bu dedi ve doktor da ilaç yazdı. İlacı bir ay kadar kullanıp bıraktım.
Sonraki doktor deneyimim bundan 3 sene önce oldu. Odasında saatlerce tartışabilirdim sanırım. Derdimi bir kez anlattım, üzerinde bir kez tartıştık, bir kez de ilaçlarımı yazdırmak için yanına uğradım ve adam başka bir şehre taşındı. Doktor konusundaki motivasyonum bitti derken mecburen başka bir doktora gittim. O doktor da evlensen mi iş mi bulsak sana gibi saçma tartışmalara girdi, abidik gubidik ilaçlar yazdı gönderdi. Abidik gubidik diyorum çünkü, ağır bir ilaca başlarken normalde yarım yarım başlarsın ama sağ olsun o doktor o ilaçtan günde 2 tane yazdı. Ölüyordum resmen, uykusuzluk, huzursuz bacak sendromu, halüsinasyon... İlacı kullanamadan bıraktım. Başka bir doktora gittim sonrasında. O da başka bir ilaç verdi, onu da kullandım. Çok büyük bir gelişme olmadı. Bir süre sonra onu da bıraktım.
Bu iş ilaçla olmayacak, çekeceğim bu çileyi derken, ilk doktoruma telefonla ulaştım. Eski ilaçlarıma devam etmemi söyledi. Hadi bu kez de onları kullandım 1 ay. 1 ayda 10 kilo alarak rekor kırdım, mecburen ilaçları bıraktım. Verdim sonra kiloları.
5-6 ay önce yaşadığım gerginlik ve sinirden dolayı bir kez daha gitmek zorunda kaldım. Doktor çok süper ilaçlar verdi. Ancak ilaçlar çok pahalıydı ve yazdırmam gerekiyordu. Dakka başı biten ilacı yazdırmak için işten izin almak istemediğimden onu da kullanamaz oldum.
Birkaç gün önce yeniden doktora gittim. Doktor 'şikayet'leri dinledi ve ilaç yazdı. Şimdi de bu ilacı kullanmaya başladım. Üçüncü gün bugün. Çok büyük bir fark hissedemiyorum ama bakacağız. En azından yazdırma derdiyle uğraşmayacağım ucuz bir ilaç bu kez.
Bir bipoların doktor deneyimleri böyle böyle devam ediyor. Her seferinde sorunları anlatmanın ne kadar zor olduğunu biz biliyoruz. Çoğu zaman yeniden mi anlatacağım derdi yüzünden doktor reddediyoruz. Gitmek zorundayım ama özel olmalı anladığım kadarıyla, devletle çözemiyorum ben bu işi.
Bir de bunu deneyeceğim. İstanbul'da 'işin ustası' doktor tavsiyelerine de açığım. Artık gerçekten birinden 'doktorum' diye bahsetmek istiyorum. Bakalım, ne zaman gerçekleştireceğim.
Etiket: Bipolar Bozukluk
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder