Sevgili Oğlum,
Ben de çoğu ebeveyn gibi duygulardan söz ederken kızım olduğunu hayal ediyorum. Kızlar daha iyi anlar ya hani böyle şeyleri, ama endişelenme, seni ben yetiştireceğim adam etmesini bilirim. Duygusal pandam benim. Şimdi uslu bir çocuk ol, anneyi üzme ve kız ol bakiim, hemen ol, şimdi ol, hadi çocuğum..
Heh aferin yavruma..
Sevgili Kızım,
Bu aralar seni özlüyorum. Aslında bir köpek alacaktım eve ama seni hayal etmek daha mantıklı geldi, koltuğuma işemiyorsun çünkü hayallerimde.
Bu aralar annen mal oldu yavrum. "Yine mi?" dediğini duyuyorum, akıllı ol! Anneye mal denmez, heykel olursun. Ama bir gerçek var: benim mal olduğum..
Yine KPSS var, bir hafta kaldı. Herkes çalıştığımı zannediyor ama ben çalışan halimi bilirim, bu hal o hal değil. Bakıyorum evet ama inan sikindirik taylar bile daha önemli geliyor şu an. Hiç olmazsa emeğinin karşılığını sanal da olsa alıyorsun. Tay demişken onu da anlatayım, Farmville diye bir oyun var. Ya boş insanların ya dinlenmek isteyen insanların ya da kafasını dağıtmak isteyen insanların başvurduğu bir sürü saçma salak oyundan biri. Bir iki ay oldu başlayalı ama 53. seviyedeyim. Bir sürü abidik gubidik hayvanım var. Hiçbiri senin yerini tutmuyor tabii. Bir de lanet bir bilgisayarım var, 6-7 sene oldu alalı, daha format yemişliği yok, ama bana kafayı yedirmişliği var. Artık son demlerinde biliyorum, Farmville'i bile açamıyor, sürekli hata veriyor oyun. Ben de hep babana küfrediyorum işte. Neeeyse..
Sonracığıma çocuğum ne diyordum KPSS.. Ben malım evet ama bencil değilim, aslında bencilim ama bilemiyorum şimdi, seni muhtemelen doğurmayacağım evladım, içimde tutacağım seni böyle. Çünkü gelme gittt gelme gittt, Mahmut Hoca! Buralar hiç iyi değil, gerçekten.. Hükümet denilen bir şey insanların kendi kendini yönettiğinin iddia edildiği bir sistemin bilmem bir şeysi işte.. 25 senelik kısacık ömrümde daha işe yarar bir hükümet görmüş değilim, 80'i geçmiş babaanneme sor o da görmemiş. Aslında kimse memnun olmamasına rağmen neden öyle mal malak bekliyoruz bilmiyorum. Hani illa bir başkan seçeceğiz. Şimdi normalde seni bir şeyden sorumlu yaptıklarında, o sorumlu olduğun şeyin başına bir şey gelecek olursa başka kimsenin başı yanmadan sadece senin başın yansın diyedir. Amaaaa gel gör ki iş ülke yönetmeye gelince hiç böyle olmuyor. Ülkenin poposu çimdikleniyor ama kimse oralı değil, ohş sesleri var sadece.
Bak çocuğum bu da iki nokta: ".." Üç değil, bir değil iki olacak. Tamam mı? Sırayla gidiyoruz biz çünkü.. Hemen aradaki farkı anlatayım sana, cümle bittiğinde tek nokta koyuyoruz, cümle aslında bitmiş ama şekil itibarıyla bitmemişse falansa ve filansa üç nokta ama cümlenin sonunda küçük de olsa bir off çekiyorsan, dertliyim dertli manasında iki nokta. Anlaştık mı? Heh tamam.
Farmville diyordum ya hani, onu deme sebebim şu, kpss diye sikli soklu bir sınav var. Anana yapılabilecek tüm fantezileri yaptı kendisi, kendi kendine.. Evet çocuğum bu salak sınava girmek zorundayım, kazanmak zorundayım ama şu kazanma kısmına bir türlü gelemedim. Gelemeyeceğim de herhalde, bundan sonra girmeyi düşünmüyorum çünkü. Şimdi sınava kalmış bir hafta, benim çalışmam lazım değil mi? Haayır.. Artık zaten öğrenmişim kitaplarda yazanları.. Bakıyorum geçiyorum, beyin bedava ne de olsa, biliyorum evet ama sınavda neden olmuyor onu bilmiyorum. Bir hafta sonraki sınavda soruların hepsini doğru yapsam bile atanamıyorum biliyor musun? Şimdi canımı dişime takıp çalışsam aptal olmaz mıyım? Olurum. Şu bir hafta bitsin, sana patik öreceğim çocuğum. Bir hafta.. Omuzlarımdaki yükten bir süreliğine kurtulacağım. Dinlenemeden diğer sınava çalışacaktım bir de yeak ya pııışıııık.. Sınavdan sonra halamın yanına gideceğim, örgü öreceğim, dikiş dikeceğim.. Belki düzelirim he, ne dersin?
Normal bir anne olmak isterdim, gerçekten isterdim ama olamayacağımı biliyorum. Senin de kafanı karıştıracağım, psikolojini bozacağım. Çok gülen bir kadınken bir dakika sonra tek bir noktaya dalıp gitmiş bir kadın, üç dakika sonra sen "Anneeee, çorabımı bulamıyorum." dediğinde, "Lavabo deliğine baktın mı?" diyecek bir anne.. Daha fazlası değilim işte.
Şimdiden düzenli olarak kullandığım üç ilacım var: Kalp, migren ve sinir için. Sence anne olmayı hak ediyor muyum? Bence hak etmiyorum.
Sadece annelik duygusunu tatmak için anne olacağım öyle mi? Peki sen ne olacaksın? Eğitim sistemi, parasızlık, işsizlik, çevre kirliliği, sabit fikirliler, deprem, sel, aşk.. Bunların hangisinden koruyabilirim ki seni?
Kendimi koruyamıyorum ki ben biriciğim, seni nasıl korurum. Bir gün bana bakıp "Beni ne diye doğurdun?" diyeceğini biliyorum, ve ben anneme benzemediğim için bunu senelerce unutmayıp öldüğümde de vicdan azabıyla öleceğimi biliyorum. Kötü değil mi?
Bir de ne kadar tembel olsam da tek bir işe odaklanıp onu mükemmel yapma gibi saçma bir özelliğim var. Şimdi diyelim ki sen geldin. Ne olacak? Saldım çayıra mı diyeceğim? Diyemem ki.. Peşinde gezeceğim, dünyanın çirkinliklerini gördüğüm için ve hayattan bir sürü deneyim puanı biriktirmiş biri olarak sana her şeyi anlatacağım. Sen anneni küçümseyeceksin, offlayacaksın, pofflayacaksın, sıkılacaksın benden, hatta belki nefret edeceksin. Sonra benim sözüm doğru çıkacak yine, uyardığım bir konuda çuvallayacaksın, ağlayacaksın, üzüleceksin.. Ben de seyredeceğim öyle mi? Ağğğzının ortasına bir tane çarpacağım, "Anne sözü dinlemezsen böyle olur işte" diyerek benden daha da nefret edeceksin. Tamam şaka, ama sonunda yine seni teselli etmeye kalkacağım, bu sefer de eğer bana benzemiş olursan haklı çıkan ben olduğum için benden nefret edeceksin. Yani annen gibi her şeyden nefret edeceksin çocuğum.
Seni okula göndermek istemem ben mesela, ne işin var okulda çocuğum gel yamacıma, beyin fırtınası yapalım. Okul, insanları tek tipleştiriyor, yok ediyor, öldürüyor. Karşılığında da hiçbir şey vermiyor. Hiçbir şey.. Sümüklü arkadaşlarını arıyorsun sonra Facebook'ta.
Ahh.. Sana daha çok çemkireceğim. Kafam karıştıkça sana geleceğim. Seni dünyaya gelme ihtimalinin olmasına bile pişman edeceğim yavrum.
Rahmime gelme tamam mı? Çünkü gelirsen kopamam senden. Dünyada ne kadar pislik varsa hepsini yaşayacaksın demek çünkü bu.. Gelme git, gelme git, Mahmut Hoca!!
6 yorum:
doğmamış çocuğa mektuplar- part1..
ne diyim Pippi..doğru söze ne diyim..
o kpss senin pippini yesin!
Hayat zor arkadaş!
Mimlendin şekerim... :)
http://mellynindunyasi.blogspot.com/2010/10/cantamdaki-en-onemli-5-sey-mimlendim-3.html
hastasınım annesi (:
gelme git gelme git mahmut hocaaa!
acı gerçekler...
Yorum Gönder