Bu yazı, dikkat çekmek amacıyla yazılmıştır, duyurulur.
Ben üç kez bayıldım hayatımda. Üçüncüsü dündü işte.
1) 7-8 sene önceydi. Ben gece höyküre pöyküre ağlamıştım, bir de yemeden içmeden kesilmiştim işte.. Bir de üstüne regl idim. Gece 4 gibi uyudum öğlen 12'de kalktım. Tuvalete gittim, hacetimi giderdim. Sonra malum oturup da birden kalkınca ellerimi yıkarken -yazar bu cümlede, ne kadar temiz olduğunun altını çizmekte- gözüm karardı anladım acayip bir şeyler olacağını, bayılmak böyle bir şey mi, şimdi buralarda düşüp karizmayı çizdirmeyim odama gideyim en iyisi dedim. 4-5 adım atabildim salonda -siz antre de diyor olabilirsiniz bilmiyorum- şak ya da küt düştüm. Acayip bir şeydi böyle. Sürekli konuşuyordum içimden. Heh öl inşallah burda salak diyordum kendime. Sonracağıma öldüm mü lan yoksa dedim. Kalbim de atmıyor gibiydi aha şincik şapa oturduk öldüm ben öldüm dedim ruhumun havalanmasını beklemeye başladım. Havalanmadı. Kardeşim küt ya da şak sesini duyup gelmiş. Şebek bir insan olduğum için yine bir şebeklik yapıyorum sanmış önce ama bakmış yüzüm bembeyaz paniklemiş ben tabii bu aşamayı bilmiyorum zira yüzünü göremiyordum. Anneee diye bağırdı. "Ablam bayıldı." Annem de iplemedi şaka yapıyordur şebek dedi. Yok anne cidden yatıyor yerde dedi kardeşim. Duyuyorum, beynim faaliyetine devam ediyor. Havuz problemi getirseler çözeceğim ama işte hareket edemiyorum haliyle zihinden de çözemeyeceğim için çözemem de diyebiliriz buna. Öhöm neyse işte kolonya koklattılar bana sağ olsunlar. Biraz toparlandım cidden işe yarıyormuş bayılana limon kolonyası. Koltuğa oturdum ama çok feci durumdaydım. Sonracığıma benim çok sorumlu ebeveynlerim beni hastaneye götürmediler bir hafta kendime gelemedim sersem sersem yattım.
2) İkincisinde daha da salaktım. Geçen seneydi. KPSS sonuçları gelmişti ben de bunalıma girdim ciddi ciddi. 40 kilodan aşağılarda seyrediyordum. Yemek yemiyordum fazla. Evde de değildim, halamda kalıyordum aslında evet onun evi de bir ev sonuçta değil mi neyse işte. Yine çişim geldi, yine tuvalete girdim ama yapacak işim olmadığı için aman canım sıkılmasın azıcık oturayım ne olacak ki deyip telefonu çıkarıp tavla oynamaya başladım. Bilgisayarı mars ettim tamam bari kalkayım artık dedim. Kalktım yine elimi yıkıyorum. Birden gözümü bir açtım yerdeyim. Düşmenin şiddetiyle uyanmışım hemen ama sanki çok uzun bir zaman geçmiş gibiydi anlamadım bir türlü ne kadar zaman karanlıkta kaldım ve tabii yerde. Sonracığıma tuzlu ayran içirdi halam. Öylelik toparladım bünyeyi.
3) Dün oldu bu da. Yatıyordum tembel tembel, birden kalkınca küt ya da şak. Yine böyle düşmenin etkisiyle mi kalktım bilmiyorum ne kadar zaman kaldım yerde hiçbir fikrim yok. Yatağa zor attım kendimi. Akşama kadar da yattım. Düzelttim sonra ayarımı. Artık alışkınız malum. Düşe kalka büyüyoruz işte.
Yeterince dikkat çekebildim mi bilmiyorum ama çekemediysem kollarımı jiletlemeyi deneyeceğim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder