2 Ocak 2009

Saman Sarısı

Saman Sarısı'nda altını çizdiğim dizeler.

(....)

iki şey var ölümle unutulur
anamızın yüzüyle şehrimizin yüzü

(...)

bu şehrin kemikleri birer birer kırılıp derisi
----------------------yüzülmemiş miydi
derisinden kitap kabı yapılmamış mıydı yağından sabun
saçlarından sicim

(...)

ayrılık rahatlığındaydı senin
------------senin güvenindeydi bana

(...)

---seni oysa ansızın değil çünkü önce yitirdim
---avucumda elinin sıcaklığını senin sonra elinin
---yumuşak ağırlığını yitirdim avucumda sonra
---elini
ve ayrılık parmaklarımızın birbirine ilk değişinde başlamıştı
---çoktan
ama yine de ansızın yitirdim seni
asfalt denizlerinde otomobilleri durdurup baktım içlerine
---yoksun
bulvarlar karlı
seninkiler yok ayak izleri arasında
botlu iskarpinli çoraplı çıplak senin ayak izlerini bir de
---tanırım

(...)

ve haberi yok başına geleceklerin hiç birinden
onun başına gelecekleri bir ben biliyorum
çünkü inandım onun bütün inandıklarına
sevdim seveceği bütün kadınları
yazdım yazacağı bütün şiirleri
yattım yatacağı bütün hapislerde
geçtim geçeceği bütün şehirlerden
hastalandım bütün hastalıklarıyla
bütün uykularını uyudum gördüm göreceği bütün düşleri
bütün yitireceklerini yitirdim
saçları saman sarısı kirpikleri mavi
kara paltosunun yakası ak ve sedef düğmeleri koskocaman
görmedim.

(...)

damarlarımda akan kanın hışırtısıyla uyandım

(...)

sen mutluluğun resmini yapabilir misin Abidin
işin kolayına kaçmadan ama
gül yanaklı bebesini emziren melek yüzlü anneciğin resmini
------değil
ne de ak örtüde elmaların
ne de akvaryumda su kabarcıklarının arasında dolanan
------kırmızı balığınkini
sen mutluluğun resmini yapabilir misin Abidin
1961 yazı ortalarında Küba'nın resmini yapabilir misin Abidin
çok şükür çok şükür bu günü de gördüm ölsem de gam
------yemem gayrının resmini yapabilir misin üstat
yazık yazık Havana'da bu sabah doğmak varmış'ın resmini
------yapabilir misin
(...)

Nazım Hikmet

Hiç yorum yok: