Özgür Abi'nin evini soydular.
30 küsür yaşında bekar biri Özgür Abi.
Gecenin bir yarısı kapıya polisler gelmiş. Komşunun evine hırsız girdiğini söylemişler.
Zenginliğe falan da bakmıyor artık hırsız.
Özgür Abi ki annesi babası olmadan kendince yaşamaya çalışan biri.
İşe bile yeni girdi. Bir türlü sebat edemedi işlerde.
Annesi ile babası o küçükken ayrılıyorlar. Annesi ile beraber buraya yerleşiyor. Annesi ile kavgalarını hâlâ hatırlıyorum. Çok bağırırlardı. Annesi bir garip kadındı.
Beni sevdiği kadar sevemedi oğlunu.
Neyse birkaç sene oldu babası ölmek üzere imiş, hastalanmış aklı başına gelmiş zahar karısıyla barışmak istedi. Karısı da tıpış tıpış döndü kocasına. Özgür Abi de gitti bir ara yanlarına ama tutunamadı İstanbul'da geri geldi.
Annesi soba yakmasına izin vermiyor evi yakarsın diye. Ne ile ısınıyor onu bile bilmiyorum. Yemek yapmayı bilmiyor. Sabahın köründe kahvaltı için dışarı çıkıyor.
Akşam yemeğini dışarda yiyor.
Evlerinde alınacak bir televizyon vardır tahminen o da tarih öncesinden kalmaydı.
Yani o evdeki en değerli şey Özgür Abi'nin penceresi. Çünkü benim odama bakıyor. Yıllardır cam camayız ama bir kez bile rastlaşmadık. Bir kere bile kesmeye kalkmadı benim odayı.
Gelen kişi de bakamamıştır zira annem,
kışın üşümeyeyim diye odanın camını battaniye ile kapladı. :)
Bu kadar kafayı yediler. Anadolu'nun ücra bir ilinin ücra bir ilçesinde de yaşanıyor böyle saçmalıklar. Püfff..!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder